Uzun zamandır izlemeyi düşündüğüm ama bir türlü izlemediklerimden birisi idi “Yol – The Road” gerçi hüzün hikayelerini hele ki çocuklar üzerinden bunu yapan hikayeleri pek sevmiyorum, fazlası ile üzüyor ama yine de bugün bu filmi izledim. Filmin »bana göre« çok karanlık çekimleri dışında eleştireceğim bir şeyi yok, yokolmaya başlamış bir dünya’da hayatta kalmaya çalışan bir baba ve oğlunun yolculuğu anlatılıyor, günümüz şartlarında bile hayatta kalabilmek için herşeyi yapan insanoğlunun böylesi bir durumda ortaya koyacağı vahşiliklere değinerek yapılan bir yolculuk.
Elindeki kötü bir tabanca ve 2 mermisi ile hikayeler anlatarak çocuğunu canlı tutmak isterken diğer taraftan merminin birisi ile nasıl intihar edeceğini oğluna öğreten bir baba, bir yandan oğlunu korumak için birini öldürebilirken çaresiz olduğunu düşündüğü anda yamyamlar elinde acı çekmesin diye onu öldürmeyi düşünmesi, yani ruh hali içinde bulundukları duruma göre gayet normal derecede anormal bir adamı Viggo Mortensen gayet iyi canlandırmış.
Film 2009 tarihli olduğu ve benimde öyle “spoiler verdin filmi ..ok ettin” diyenleri sallayan bir tarafım olmadığı için baştan sona da anlatabilirim ama öyle yapmayacağım, monologları dinlerim, durağan sahnelerden sıkılmam, karanlık filtreli filmleri pek bir severim derseniz zaten aradığınız film bu 🙂 ya da olası bir dünyanın kötü geleceği senaryosunda baba-oğul ilişkisi izleyeyim, daralmak üzülmek istiyorum diyorsanız yine aradığınız film diyebilirim.
